' DERYA BALCI "Rüzgar gülü pervanesi"

Rüzgar gülü pervanesi
Renk renk dönmekte
Kırmızı aşık güle deli divane
Sarı kul köle sevdasına
Mavi mutlu kutlu her daim
Yeşil özgür aşkına tutsak
Yemyeşil gözlerde saklı
Hepsi bir yudum mutluluk
Bir damla gözyaşı…
Dalgalar çarpıyordu düşüncelerime; hırçın dalgalar. Köpükleri bembeyaz, azgın dalgalar kıyıda birikiyordu. Umarsızca. Hoyrat dalgalar.
İrkildim düşüncelerimden. Korktum kendimden; yapabileceklerimden, yapmayacaklarımdan. Evet, gerçekten doğruydu bilgisayar oyunu karakterinin söylediği “ adalet sadece havalı bir sözcüktür”. Tüm insanların istediği, hayalini kurduğu, uğruna savaş verdiği, vatanlarını terk ettiği özlenen ve gelmesi umutla beklenen “barış” kadar havalı bir sözcük: Adalet ve Barış. Üzerine herkesin bir fikir beyan ettiği, herkesin kendine göre yorumladığı sözcükler.
Adalet ve barış var mıydı gerçekten?
Kime göre adalet?
Kime göre barış?
Bir mülteci çocuğun gözyaşında saklıydı barış. Vatanını, barışı ve huzuru aramak için terk eden babanın yürümekten parçalanmış ayaklarındaki kanda gizliydi. Adalet gökyüzündeki bulutların bir türlü toprağa düşmeyen yağmur damlasıydı. Aç susuz bekleyen Afrikalı insanların yalvaran bakışlarındaydı barış.
Adalet, insanların düşüncelerini terk ettiğinden beri “barış” bu topraklara uğramadı. Uğramayacaktı. Biliyorduk. Adaleti ve barışı biz insanlar yok ettik.
Şimdi ağlıyorum nedenini bilmeden
İnsanlık ağlıyor dalgalara bakarak, acımasız ve nankörce…
Aşkı arıyoruz neyi aradığımızı bilmeden yana yakıla
Dolanıyoruz çöllerde Leyla´yı buluruz diye döne döne…
Aşık maşukunu yitirdi çoktan bu ellerde

Kayıp ruhlar diyarına kapı açıldı belki bir ümit barış gelir diye…

Bir yağmur damlası

Düştü denize sessizce

Martılara baktı suyun içinden

Kırgın ve üzgün, darmadağın

Bir damla olmaktı tek amacı

Denizde boğuldu deryaya ulaşamadan…

Deryadenizde

Bir damlaydım… DERYA BALCI /KHA..